O czym nie wiedzą ateiści?

[Clamo]

Śmierć może być po prostu końcem, nie musi być zła. Nie każdy koniec jest zły.

[cezary123]

Nie jest końcem, bo my po śmierci człowieka, który umarł- istniejemy aktualnie.
Poza tym chyba ateiści nie zdają sobie sprawy co to naprawdę będzie śmierć- brak siebie!

[Clamo]

Brak siebie jakoś mnie nie przeraża. Ludzie od wieków umierają, lepiej lub gorzej i nikt afery nie robi

[cezary123]

To znaczy, że widzisz "siebie" w nich przed śmiercią a Twoim narodzeniem.
Wniosek: śmierci nie ma a Ty żyjesz aktualnie pierwszy i ostatni raz jako sam "Ja jestem", tylko co najmniej drugi raz.
A po Tobie też nic się z "Ja jestem" nie stanie, bo otworzysz w tym samym momencie oczy u kogoś innego- już kolejny raz bez śmierci?
Ładny racjonalizm

[Clamo]

Szczerze mówiąc to nie wiem o czym Ty mówisz

[Kamil Kończak]

Szczerze mówiąc to ja Cezarego też teraz za bardzo nie rozumiem.

[cezary123]

O logicznym wykluczaniu się jednorazowości siebie i wiedzy o tym co po śmierci.
Na tej zasadzie powstawały i rozwijały się równoprawnie do ateizmu rozmaite wierzenia religijne. Można się domyślić jak to ogólnie działało:
w uproszczeniu tak jak napisałem- jeżeli istnieje śmierć to oznacza całkowity brak kogoś, jeżeli potomkowie jego pozostają przy świadomości- oznacza to, że śmierć nie jest końcem. Zadawali pytania- kim jesteśmy, że żyjemy i istniejemy a nasi zmarli już nie. Ponieważ zaś nie było powodu aby ich uznać za coś mniejszego od aktualnie żyjących to następny problem: dlaczego to oni niby nie istnieją a nas śmierć nie ruszyła? Dlaczego nie na odwrót? I co to śmierć jeżeli istnienie nadal dostaliśmy tak jak oni.
W ten sposób dotarło to aż do nas aktualnie żyjących. A o śmierci nadal nie wiemy nic - poza tym, że to ciągle nie my. Od początku istot świadomych. Ciągle jeszcze nie my. A jeżeli uznamy, że na podstawie śmierci przodków wiemy już o niej wszystko- to znaczy , ze to my umarliśmy a teraz jakoś znowu zaistnieliśmy( wychodzi na to, ze drugi raz jako jakieś identyczne "ja" i nicość nie chce nas samych zabrać.
I tak powstaje ciągle na nowo wiara. Poszukuje się sprawcy tego życia pomimo nicości poprzednika i pyta o Boga, a potem i o samego człowieka zmartwychwstałego i Syna Bożego, który w chrześcijaństwie narobił trochę nadziei pokazując swoje własne zmartwychwstanie. Powstaje wiara, że nikt nie zapadł sie w nicość na wieki, ani nie przeskoczył do nas- potomków, a każdy ma swoje wieczne przeznaczenie.
Jeżeli ktoś pomyśli, ze fałszywa- to jakim cudem jeszcze nas samych aktualnie śmierć nie opanowała, choć trwa podobno od śmierci pierwszego człowieka? Równie dobrze to na nim my sami mogliśmy się już skończyć i wtedy ten brak siebie nieodwracalny byłby faktem . Tak jednak ciągle przez pokolenia jeszcze się nie zdarza.
Wynika z tego, żę nikt jeszcze nie wie nic o tym co jest po śmierci. A jej samej nie ma - bo aktualnie istnienie dotarło aż do nas. A śmierć to podobno już brak istnienia na wieki.
Więc zdarzyło się to okropieństwo naprawdę pierwszej świadomości czy nie?
Tym razem to są moje oryginalne przemyślenia

[cezary123]

.".."Bóg urojony"(...) W tej książce Dawkins, trzeba przyznać trochę naiwnie pisze, w pewnym momencie, że sądzi, że każdy, kto przeczyta tę książkę straci wiarę..."
Ks. prof. Michał Heller

i następne cześci.
Ciekawe komentarze pod filmikami.

A ateiści na pewno nie wiedzą o tym, że fizyk i kosmolog Heller dostał półtora miliona dolarów- nagrodę Fundacji Templetona i przeznaczył na naukowe Centrum Kopernika w Krakowie.



http://ekai.pl/wydarzenia/x14341/wywiad ... -hellerem/

[Unknown]

Ks. prof. Michał Heller

http://www.rp.pl/artykul/128669.html
Powiedział, że z "problemami", z którymi boryka się Dawkins w swojej książce, on już się bohatersko uporał w wieku 17 lat. W jaki sposób? - Trzeba to przyjąć na wiarę razem z dogmatami i nauczaniem kościoła, bo bóg tak chciał i jest to nieodgadniona tajemnica.
Zamknął usta Dawkinsowi pytaniem: - W jaki sposób wytłumaczysz, skąd się wzięły prawa fizyki?
(Jeśli ktoś nie wie - oczywiście zostały stworzone przez boga. )
Odpowiedź na pytanie, skąd się wzięły, póki co jest jedna: Nie wiem. Heller w miejscu gdzie kończy się wiedza umieszcza formę niewiedzy - boga. Teolodzy dostosowują się do nowej sytuacji i sprytnie wykorzystują osiągnięcia nauki do swoich celów. Dyskusja skończyła się, kiedy Dawkins zorientował się, że rozmawia z ... więc szkoda czasu na niego i szarpanie się z jego wiarą.

[cezary123]

..religia zajmuje się rzeczami, które są dla nauki niedostępne. Przykładem jest istotne pytanie, które udramatyzował wielki i bliski mi myśliciel Gotfryd Wilhelm Leibniz: – Dlaczego istnieje raczej coś niż nic? Na to pytanie nauka nie odpowiada. Najprościej by było, gdyby nie istniało nic. Nie byłoby żadnych problemów do rozwiązania. A tymczasem istnieje raczej coś niż nic i za pomocą żadnej metody matematycznej, żadnym doświadczeniem nie odpowiemy dlaczego. Teologia odpowiada: istnieje coś, bo coś zostało stworzone...
http://www.rp.pl/artykul/128669.html

Masz wyjaśnienie swojego istnienia pomimo śmierci pierwszej i ostatniej ludzkiej rzeczywistości i świadomości.
Fajne istnienie pozagrobowe?
Przecież jakbyś wtedy to Ty umarła, to by było do tej pory "raczej najprościej nic". A nie piękny Wszechświat z nami wszystkimi i Bogiem.
Czym to wytłumaczysz? I czym "siebie" wytłumaczysz?

Dyskusja skończyła się, kiedy Dawkins zorientował się, że rozmawia z ... więc szkoda czasu na niego i szarpanie się z jego wiarą.

A myślałaś, że z Bogiem będzie łatwo? I zoologia nie pomoże
A co powie Dawkins, kiedy już niedługo otworzy oczy w niebie?
"Nie ma mnie, nie ma mnie... Oho, zdaje się, że JA JESTEM. A miało być raczej nic niż coś! I co dalej z nim? "

[Unknown]

Jak widać m.in. po Twoich postach, religia potrafi odpowiadać tylko głupimi pytaniami... zamiast przyznać się do niewiedzy, oczywiście najlepiej na każde z nich odpowiedzią jest bóg"!

[cezary123]

Nie możemy się zastawiać niewiedzą. Bóg i to Dobry- cokolwiek to by miało przerastać ludzkie pojęcie dobra, istnieje niezależnie od nas i naszych wątpliwości
Widzę Schizo, że konwertujesz się na agnostyczkę

[Unknown]

Nie chodziło mi o wiedzę na temat jakichś urojonych bożków.
Nauka nie zna jeszcze odp. na wszystkie ważne pytania i przyznaje się do tego.
A wierzący od zawsze na każde pytanie odpowiadali: "bóg".
Wierzysz w biblię czy w dinozaury?

[cezary123]

Szkoda i zmarłych autorów Biblii i wygubionych pięknych dinozaurów. Nie mam wątpliwości, że i jedni i drudzy istnieli.
A wierzyć sobie mogę w to, że ich istnienie nie poszło na marne, skoro dotrwało aż do mnie. I ewolucyjnie i ontologicznie.
Tak samo mogę wierzyć w zmartwychwstanie ludzi- autorów Biblii w ciałach uwielbionych a dinozaurów w raju na ziemi. Proste.
Gdybym wierzył w reinkarnację to wtedy byłoby, że dinozaury stały się ludźmi a potem nami. Tyle to i nauka wie o naszych wspólnych komplikujących się z upływem czasu organizmach. Rozmnażanie przeniosło ich istnienie aż do naszych ciał- gatunku Homo sapiens. Nasi przodkowie ewolucyjni nie mają co żałować śmierci i niebytu bo SĄ.
O to chodzi?

[Unknown]

Chodzi o to, że teraz religia nie może już deptać nauki i musi się dostosować by przeżyć a nie jak kiedyś niszczyć wiedzę ze strachu przed utratą władzy nad ludźmi, wmawiając im bzdury jak np. stworzenie świata w 6 dni czarami 6 tys. lat temu, kiedy każdy sprzeciw tym bzdurom i szukanie odp. oznaczał śmierć.