Co robić dalej?

[Pamiętnik Matki]

Walił głową w ścianę aż się mury trzęsły. Jak Mu zadaję pytanie dlaczego to robi... to mówi: Walę i tyle.

Nie śpię całą noc. Zastanawiam się.

[Mariii]

W takim wypadku powinnaś zadzwonić po karetkę.

Wiem, że ciężko jest patrzeć, jak bliską osobę obezwładniają kaftanem,

ale to chyba jedyny sposób, by pomóc synowi.

W szpitalu dadzą mu zastrzyki i ustalą leczenie.

Jest źle.

Nie ma sensu czekać na najgorsze...

Musisz zacząć działać!

Robisz to dla dobra dziecka.

[Pamiętnik Matki]

Tak. Dziękuję za odpowiedź. To prawda.



Zapisałam Go do lekarza na czwartek. Tym razem jestem ostatecznie zdeterminowana by reagować na każdą sytuację lekarzem lub szpitalem.

[Kikimora]

Ja kiedy jest bardzo źle dzwonię po pogotowie. Nigdy nie odmówili pomocy. Czasami trzeba pomóc w ten sposób, chociaż to traumatyczne przeżycie dla wszystkich.

[Marionetka]

traumatyczne, ale jest szansa,że na nowo uwierzy w sens leczenia.

[Pamiętnik Matki]

Dziękuję wszystkim serdecznie. Wasze rady bardzo Mi pomogły. :)



Przestał w pewnym momencie rozumieć co do Niego mówiłam.

Chciał dzisiaj popełnić samobójstwo ale jak powiedział zabrakło Mu odwagi.



Wylądował w szpitalu. Przyjechała karetka pogotowia.



Sam się zgodził na szpital. To pierwszy raz gdy się sam zgodził na leczenie.

Trudno, bardzo trudno było.

[Paranoja]

trzymam kciuki za syna! Chciałabym by "mój" A. sie zgodził na leczenie.

[moi]

Najważniejsze, że syn jest teraz pod dobrą opieką. Będzie systematycznie brał leki, ustawią mu je i wyjdzie z psychozy i myśli samobójczych.



Pozdrawiam.m.

[Pamiętnik Matki]

[quote="Vivija"]trzymam kciuki za syna! Chciałabym by "mój" A. sie zgodził na leczenie.[/quote]

Dziękuję za trzymanie kciuków.

To ja też trzymam kciuki za A. :D Wierzę, że się uda.



To droga była do tego by tak było.

Pierwszy raz wzięto Go siłą.

Drugi raz też.

A teraz się zgodził sam. Wyglądało na to, że wyczerpał wszystkie środki samodzielnego powrotu do zdrowia i dlatego się zgodził. A może chodziło o przetrwanie?



Pewnie kiedyś Mu zadam to pytanie dlaczego się zgodził?



Pozdrawiam,

[Pamiętnik Matki]

[quote="moi"]Najważniejsze, że syn jest teraz pod dobrą opieką. Będzie systematycznie brał leki, ustawią mu je i wyjdzie z psychozy i myśli samobójczych.



Pozdrawiam.m.[/quote]

To prawda, że jest to najważniejsze. Ja też tak czuję, że jest pod dobrą opieką........ na szczęście.

Szpital do którego go zawieziono jest Mi bardzo bliski. To może irracjonalne ale tak jest. Dlatego też bardzo wierzę tam w lekarzy. Czuję, że to jest dobre miejsce by się odbił do nowego.



Pewnie jest tak jak piszesz. Wierzę w to.



Dziękuję za ciepłe słowa tak je odczuwam.

[moi]

Wierzę, że wszystko się ułoży. Bądźmy dobrej myśli! :)



Pozdrawiam.m.

[Pamiętnik Matki]

[quote="moi"]Wierzę, że wszystko się ułoży. Bądźmy dobrej myśli! :)



Pozdrawiam.m.[/quote]

Tak byłam dobrej myśli, że wszystko od początku będzie dobrze postrzegał bo sam się zgodził na przyjazd lekarza. Sam się zgodził na karetkę pogotowia a dzisiaj jak do niego zadzwoniłam i zapytałam czego może potrzebuje? Odpowiedział: Potrzebuję informacji. Po co Mnie tu wsadziłaś i rzucił słuchawką. Widać ta zgoda była chwilowa. A teraz ma taki stan umysłu jaki ma.



Znowu od początku.... dla Niego. A dla Mnie? To samo i tak samo. Kiedyś już to było. Hm....

[Marionetka]

hm. dobrze się stało w sumie. również życzę powodzenia i cierpliowści :wink:

[Mariii]

Przykre jest tylko to, że nie możesz zająć się swoim życiem, bo ciągle masz dziecko...

[Pamiętnik Matki]

[quote="mariii"]Przykre jest tylko to, że nie możesz zająć się swoim życiem, bo ciągle masz dziecko...[/quote]



Też Mi kiedyś było bardzo przykro. To fakt ale już się z tym pogodziłam. Widocznie tak miało prawo być do tej pory.

Kto wie co przyniesie jutro? Może to będzie zmiana?



Mam nadzieję na weselenie się gdy będzie zdrowy..... Hm....



Dziękuję za wsparcie, które poczułam w Twoich słowach.

[Pamiętnik Matki]

[quote="Marionetka"]hm. dobrze się stało w sumie. również życzę powodzenia i cierpliowści :wink:[/quote]



Cieplutko dziękuję....

[Pamiętnik Matki]

Jestem w kropce. Nie wiem co dalej robić. Wiem, że to muszę przekroczyć ale.....



Dzwoniłam do Niego i to co słyszę wstrzymuje Mnie od działania dla Jego dobra to znaczy zapoznania się ze wszystkimi tymi Ośrodkami o których powiedzieliście.



To jest trudne jak się słyszy to co mówi .... po czym rzuca słuchawkę.



Hm....

[Mariii]

Musisz być teraz silna.

Obrałaś drogę, więc nią idź, bez względu na pokusy.

Dasz radę, bo wiesz, że to pomoże Twojemu synowi.

[Pamiętnik Matki]

Tak dziękuję.

Łzy Mi się zakręciły w oczach po tym jak to przeczytałam.

Głęboki oddech i dalej do przodu...... :!:

[hvp2]

Pewno syn się męczy w tym szpitalu, bo tak już często bywa w psychiatrykach. Jednak jak on ma objawy, a nie chce się leczyć, to leczenie w szpitalu jest jedynym sposobem praktycznie.



Poza tym, paradoksalnie, jak w tym szpitalu dostanie trochę w dupę, swoje odcierpi, to być może zajdzie w nim jakaś pozytywna przemiana, co najmniej akceptacja konieczności stałego zażywania leków.