Co robić dalej?

[fheng]

[quote="lawenda"]Przykre to. Jak najbliżsi krzywdzą. Zawsze się zastanawiałam, czy takie osoby mają czasami wyrzuty sumienia, czy mają jakąś empatię. Nie mogę tego pojąć. Tyle cierpienia.[/quote]
Ona nie ma żadnej. Dosłownie żadnej. To się chyba nazywa psychopatia. Teraz jego nie ma już to nie ma kogo dręczyć I się na mnie przezucila. Odcielam się. Jak jej dawałam książki by choć poczytala czym jest ta choroba-nie przeczytała żadnej. Przez 10 lat. Bo "to nie na jej nerwy"! Wykształcona kobieta niby. Nic o tym nie wiedziała! Nue chciało jej się zrobić nawet tego dla syna.

[moi]

Fheng, rodzice często odrzucają prawdę o chorobie. Moja mama też to wyparła ze świadomości. To trauma dla wielu osób. Byłoby inaczej, gdyby zmieni się sposób postrzegania chorób psychicznych w społeczeństwie.



Pozdrawiam.m.

[fheng]

[quote="moi"]Fheng, rodzice często odrzucają prawdę o chorobie. Moja mama też to wyparła ze świadomości. To trauma dla wielu osób. Byłoby inaczej, gdyby zmieni się sposób postrzegania chorób psychicznych w społeczeństwie.



Pozdrawiam.m.[/quote]
Ja wiem że to boli. Ale chyba lepiej poradzić sobie ze swoim bólem by pomóc osobie bliskiej? Uciekanie to egoizm. Ich boli bardziej I na serio nie stać matki na przeczytanie książki? ?? Do piekła zejde jeśli będzie trzeba a swemu dziecku pomogę! Kiedy sama zostałam mamą to ogrom hej egoizmu ukazał mi się w pełni. Ale ona tak ma. Od zawsze.