Lenistwo

[redaktor]

Jestem bardzo leniwy.



I dlatego nie pracowałem zarobkowo, chociaż mogłem pomiędzy hospitalizacjami i ZOL- ami pracować... dodatkowo jeszcze moje leki na urojenia mnie wytłumiają...



Jak da się odkręcić skutki wieloletniego lenistwa ( zamiast pracować, zabijałem czas w Internecie ) ??.

[Bright Angel]

Da się dość łatwo, ale to jest ciężka praca ;)

[paulus318]

Zacznij od krótkich fizycznych ćwiczeń po pól godziny dziennie wystarczy.

[Catastrophique]

Ja na lenistwie i bezczynności spędziłem kilka lat. Chęć poprawy życia i wiara w siebie wyciągnęła mnie z tego.

[Digital]

[quote=Berk post_id=581314 time=1562938051 user_id=9653]
Zacznij od krótkich fizycznych ćwiczeń po pól godziny dziennie wystarczy.
[/quote]

Bardzo mądra rada. Poza tym lenistwo nie jest złe, jeżeli oczywiście masz co jeść. Dołóż do tego lenistwa trochę ruchu i dłużej pożyjesz.

[Walet Pikowy]

Internet to duża pułapka dla życia,takie złudzenie atrakcyjności wielu rzeczy.Nagle przestają być potrzebni ludzie,znajomi się odwracają,bo nie ma na nich czasu i nie pielęgnowane znajomości umierają,kończą się,a o nowe wcale nie jest łatwo.



Ciężko się zmienia styl życia,czasem i nawet to dobrze się często sprawdza takie wymuszone zmiany.Praca to duża dyscyplina,odpowiedzialność,ale nie jedyna aktywność społeczna.Warto czasem zacząć od mniejszych aktywności na początek,to ułatwi rozruszanie się i adaptację w większych celach,



Jeżeli nasze życie sprowadza się do komputera,to jest to smutne i szybko nam uciekną atrakcyjniejsze aktywności.Niestety uzależnienie ciężko się leczy,często trzeba fachowej pomocy.

[Digital]

Wszystko jest pułapka czegoś byś nie tknął pod warunkiem, że masz tendencje pułapkarkie. Telewizja jest pułapką, czytanie książek namiętne też jest pułapką, objadanie się wieczorami pizzą itd. Co masz z tego gdy pułapką jest alkohol i trzymają z tobą wszyscy osiedlowi kumple alkoholicy i jesteś ich najlepszym ziomalem? Już wolę w domu siedzieć i od takich kumpli trzymać się z daleka, w pułapce internetu. Na pracy również życie szybko mija i też może być pułapką: [URL=https://www.fotosik.pl/zdjecie/3d8baebd157fc96c][IMG]https://images91.fotosik.pl/216/3d8baebd157fc96cmed.jpg[/IMG][/URL]

[Walet Pikowy]

Osoba uzależniona pogrąża się powoli i jego życie też.Alkohol też jest zły i może zrujnować życie,zdrowie.Człowiek to osoba społeczna i często najlepiej się realizuje towarzysko z ludzmi.Dużo aktywności jest związanych z ludzmi czy tego chcesz czy nie.Dużo tracą ludzie w fobii,aspołeczne,izolujące się od ludzi w domu.



Złe relacje z rodziną,nawet z sąsiadami,brak przyjaciół,to możesz umrzeć w domu i nawet nikt to nie zauważy,chyba,że smród będzie już mega straszny,że bardziej będzie ludziom to przeszkadzało i ktoś zareaguje służby wzywając niż z troski.



Poza tym ludzie starsi schorowani,samotni mają ciężko i lądują w placówce nawet mogą być nie tacy schorowani,ale nie będą w stanie funkcjonować,mieć za coś lub rodzina umieści dla świętego spokoju,bo potrzebujesz pomocy,taki zlepek może być wynikiem życia.

[Digital]

A co to za różnica czy umrzesz w domu i będzie smród, czy umrzesz w sterylnym szpitalu i wezmą co się da na organy? Człowiekowi po śmierci i tak już jest wszystko jedno, ale lepiej chyba umrzeć w spokoju i ciszy we własnym mieszkaniu, nawet w samotności, niż otoczonym przez zgraję obcych białych fartuchów w warunkach szpitalnych. W palcówkach najczęściej ludzi starszych umieszcza właśnie własna ich najbliższa rodzina. Nie trzeba daleko szukać, miałem sąsiada, jurny staruszek, miły, fajny, rozmowny, chodził sobie z laseczką, żył, spacerował spokojnie, nikomu nie wadził, na ławeczce podrywał staruszki, aż wzięła się za niego najbliższa rodzinka, że chory, że mu źle i ciężko tak samemu z dala od wszystkich, sam nie daje ponoć rady, a dawał sobie radę doskonale, że go przygarną. I przygarnęli. Umieścili go w zakładzie, ponoć za sporą kasę, przejęli przytulne trzypokojowe mieszkanko, dziadek zmarł w zakładzie po miesiącu. Świetnie już tam nim zaopiekowano się, za wnucząt sporą kasiorę "pomogli" im i jemu jak tylko mogli :lol: . Na wolności i z dala od "kochanej" rodzinki pewnie żyłby do dziś.

[Walet Pikowy]

No z tym smrodem może zły przykład,ale swego czasu czytałem o staruszku,co rodzina się nie interesowała i miał przyjaciela.Gdzieś upadł w domu i gdyby nie ten przyjaciel z byłej pracy gość by umarł,był na emeryturze,bo weszły służby i mu pomogły.Jak widzisz też mam przykład,że czasem warto mieć kogoś bliskiego.



Pazerność pseudo rodziny niestety takie rzeczy się zdarzają gdy gra o większą kasę i brak pewnej więzi emocjonalnej.

[Digital]

Okej, to na ten twój przykład podam kolejny. Odratowali owszem i gość przemęczył w szpitalu w ciężkiej agonii miesiąc i tak zmarł po tym czasie i tak. Ale co go w tym szpitalu namęczyli, namaglowali, praktykantów na nim wyćwiczyli i doktorantów wydoktorowali o tym się nie mówi. Chyba że ktoś lubi być dręczony przed śmiercią jak w piekle. Lepiej jakby go już ten kumpel nie znajdywał i spokojnie dokończył żywota tam gdzie był. Każdy ma tyle pisane ile ma i nawet największy lekarz często nic na to nie poradzi.

[Digital]

Więź emocjonalna znika w sekundę gdy są dzieci, młoda śliczna żonka i kredyt na samochód i dom.

[Pamal]

Poza tym często nie mamy wpływu na wsparcie w bliższej i dalszej rodzinie. Nie trzeba koniecznie mieć paskudnego charakteru, żeby rodzina miała gdzieś.

[Digital]

Można mieć najpaskudniejszy z charakterów, ale wypchany portfel i zlatują się zaraz sępy jak muchy do gów..a. Krążą wokół i nadskakują. I każde życzenie wypełniają w podskokach to przynajmniej człowiek ma pociechę na stare lata :lol:

[Pamal]

Niestety znałam umierających bogatych o których rodzina się nie troszczyła, bo wiedzieli, że i tak dostaną spadek.

[Digital]

Nie umieli dobrze sprawy rozegrać. To jak mieć 4 asy i przegrać grę.

[Pamal]

Chyba tylko w książce XIX wiecznej albo filmie umierający leży wygodnie podparty na poduszkach, a bliższa i dalsza rodzina skacze dookoła licząc na spadek.

[Pamal]

Na schronisko dla psów wszystkiego nie da, bo obcy by przeglądali pamiątki. Osobę fizyczną rodzina zniszczyłaby w sądzie. Zresztą kocha się tę niewdzięczną nawet rodzinę.

[cezary123]

[quote=redaktor post_id=581310 time=1562934642 user_id=5057]




I dlatego nie pracowałem zarobkowo, chociaż mogłem
[/quote]
Nie żałuj, że czegoś nie zrobiłeś chociaż mogłeś. Nie zrobiłeś, bo nie mogłeś.



Kiedyś w rozmowie z psychologiem na jej pytanie, dlaczego rzuciłem szkołę w wieku nastoletnim, odpowiedziałem karnie stając na baczność: "z lenistwa!".

Pani psycholog popatrzyła na mnie podejrzliwie i patrząc mi prosto w oczy zapytała: "Czy na pewno tylko dlatego?"

No i zaczęły wyłazić prawdziwe problemy: atakująca depresja, fobie, choroby, nieporozumienia z rówieśnikami, zadawnione brudy, konflikty, bandyci, złodzieje i sprawy niemal kryminalne. Oczywiście też wstydziłem się przyznać, że na przykład nie radziłem sobie z przemocą wobec mnie, poczuciem bezsensu istnienia itd.

To wszystko jest bardziej skomplikowane.





A na odwrócenie skutków lenistwa wystarczy jakieś przyzwoite dorobienie się majątku teraz.

[redaktor]

Dziękuję. Czyli da się choć część z mojego życia zawodowego uratować ?. Żebym się tak surowo nie osądzał...